ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ [LANCIA INTEGRALE] - 1Η ΘΕΣΗ
Πρώτος, όπως και στον 1ο αγώνα του 2003 στο Ελληνικό, είναι ο Γρηγόρης Δημητριάδης με τη Lancia Intergrale. Η Lancia φαίνεται ότι έχει μεγάλο πρόβλημα με τη μετάδοσή της. Έτσι, ο Γρηγόρης έκανε τα απολύτως αναγκαία περάσματα ώστε να αποφύγει ζημιές. Δεν έκανε κανένα ελεύθερο δοκιμαστικό και έκανε μόνο ένα προκριματικό πέρασμα με 10,489 δευτερόλεπτα στα 400 μέτρα και 1,599 δευτερόλεπτα στα 18 μέτρα κερδίζοντας την πρώτη θέση για τις κόντρες της Κυριακής.

Την επόμενη ημέρα απέκλεισε τον Ιάκωβο Μελανίτη ο οποίος έφυγε με κόκκινο και βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Γιώργο Τσακανίκα. Κι εδώ έγινε κάτι που πολύ σπάνια συμβαίνει. Ο Γιώργος Τσακανίκας έφυγε επίσης με κόκκινο ενώ η Lancia έμεινε από πρόβλημα - που αλλού - στη μετάδοση και δεν τερμάτισε (δεν ξεκίνησε καν). Το αποτέλεσμα ήταν να κερδίσει την πρώτη θέση ο Γρηγόρης με βάση την καλύτερη επίδοσή του στα προκριματικά. Γεγονός είναι ότι ο Γρηγόρης αγχώνει κάθε αντίπαλό του στην εκκίνηση.

Η Lancia έχει εντυπωσιάσει με την σταθερή της επίδοση στα 10,4ΧΧ και με τα πολύ καλά 18άρια της (είχε το καλύτερο 18άρι με 1,599). Ακούγεται να δουλεύει ρολόι μέχρι και τα 400 μέτρα χωρίς να χάνει πουθενά ή να κρεμάει. Αν δεν ξεπεραστούν όμως τα προβλήματα με τη μετάδοση, πιστεύουμε ότι δεν θα μπορέσει ο Γρηγόρης να κάνει κάτι καλύτερο. Άλλωστε, ακόμα και σε αυτό τον αγώνα στάθηκε τυχερός και πήρε την πρώτη θέση αφού αν δεν κοκκίνιζε ο Τσακανίκας θα έμενε δεύτερος. Επίσης είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν αγωνιστεί σε άλλη πίστα με καλύτερο οδόστρωμα θα κάνει καλύτερο χρόνο (επίσης αν ξεπεράσει τα προβλήματα της μετάδοσης).

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ [FORD SIERRA] - 2Η ΘΕΣΗ
Ο Γιώργος Τσακανίκας αυτή τη φορά διεκδίκησε στα ίσια την πρώτη θέση στην κατηγορία Τ3. Δυστυχώς όμως έφυγε με κόκκινο στον τελικό χάνοντας έτσι πολύτιμους βαθμούς. Στα ελεύθερα έκανε 11,474 και στα προκριματικά 10,786 με το αρκετά καλό 1,642 στα πρώτα 18 μέτρα κερδίζοντας έτσι την 3η θέση για τις κόντρες της Κυριακής.

Η πρώτη κόντρα με το Μιχάλη Αντωνίου δεν έγινε (το Ford δεν κατέβηκε) κι έτσι αφού ο Γιώργος κέρδισε εύκολα τον Παναγιώτη Δημητρίου, έφτασε στον τελικό.

Το Ford Sierra του Γιώργου Τσακανίκα είχε το 3ο και 4ο καλύτερο 18άρι (1,642 και 1,677) της κατηγορίας πίσω από το Γρηγόρη, το δεύτερο καλύτερο 100άρι (4,482) πίσω από το Γρηγόρη, το δεύτερο καλύτερο 200άρι (6,841) επίσης πίσω από το Γρηγόρη και το τρίτο καλύτερο 400άρι πίσω από το Γρηγόρη και το Γιάννη Σαχανά. Δυστυχώς τα χρονόμετρα του DRC δεν κατέγραψαν το χρόνο στα 300 μέτρα σε αρκετά περάσματα κι έτσι δεν μπορούμε να έχουμε εικόνα των αυτοκινήτων στα 300 μέτρα.

Η δεύτερη καλύτερη επίδοση από τα 18 μέτρα - 100 μέτρα ανήκει στο Γιώργο Τσακανίκα (2,794) πίσω από το Γιάννη Σαχανά. Στα 100 - 200 μέτρα έχει την τρίτη καλύτερη επίδοση (2,359) πίσω από Σαχανά και Δημητριάδη. Η ίδια εικόνα ισχύει και για τα 200 - 400 μέτρα. Το Ford Sierra του Γιώργου Τσακανίκα χρειάζεται 3,741 δευτερόλεπτα για να καλύψει τα τελευταία 200 μέτρα που είναι ο τρίτος καλύτερος χρόνος με πρώτο αυτό του Σαχανά και δεύτερο αυτό του Δημητριάδη.

ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΕΛΑΝΙΤΗΣ [FORD SIERRA] - 3Η ΘΕΣΗ
Στο βάθρο ανέβηκε ο Ιάκωβος Μελανίτης. Καλύτερή του προκριματική επίδοση το 11,500 με 1,863 στα 18 μέτρα η οποία τον κατέταξε 5ο. Πρώτος του αντίπαλος, την Κυριακή, ο Δημήτρης Μπαρμπαρής ο οποίος όμως έφυγε με κόκκινο. Έτσι ο Ιάκωβος βρέθηκε αντιμέτωπος με το Γρηγόρη Δημητριάδη. Ούτε αυτή η κόντρα έγινε όμως αφού ο Ιάκωβος βιάστηκε να ξεκινήσει και ακυρώθηκε. Σημασία έχει η πολύ καλή τρίτη θέση και οι πολύτιμοι βαθμοί της.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙOY [FIAT UNO] - 4Η ΘΕΣΗ
Ο Παναγιώτης Δημητρίου είχε σαν καλύτερη επίδοση το 13,037 στα ελεύθερα. Στα προκριματικά έκανε χρόνο 13,184 και κατετάγη 7ος. Ο πρώτος του αντίπαλος στις κόντρες, ο Γιάννης Σαχανάς, δεν κατέβηκε όμως. Έτσι ο Παναγιώτης πέρασε στην επόμενη φάση όπου και αποκλείστηκε από το Γιώργο Τσακανίκα. Τελική θέση στην Τ3 για τον Παναγιώτη Δημητρίου η 4η.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΧΑΝΑΣ [FORD SIERRA] - 5Η ΘΕΣΗ
Ο Γιάννης Σαχανάς αν και είχε δηλώσει ότι μάλλον δεν θα αγωνιστεί ξανά στην Τ3 (λόγω των υποχρεώσεών του στην OPEN με το JOHNNY LIMA) έδωσε τελικά το παρών. Χωρίς κανένα ελεύθερο, έκανε ένα προκριματικό πέρασμα στα 10,559 με 1,803 στα 18 μέτρα, 2η καλύτερη επίδοση μετά του Δημητριάδη. Δυστυχώς μηχανικό πρόβλημα (μάλλον μπιέλα) τον απέτρεψε από το να συμμετέχει στις κόντρες. Χάσαμε, έτσι, όλοι μας την ευκαιρία να δούμε επιπλέον δυνατές κόντρες.

Αν αναλύσουμε λίγο το πέρασμά του στα 10,559 θα δούμε ότι: έχει τον καλύτερο χρόνο από τα 18 μέτρα - 100 μέτρα (2,785), τον καλύτερο χρόνο από τα 100 μέτρα - 200 μέτρα (2,295) και τον καλύτερο χρόνο από τα 200 μέτρα - 400 μέτρα (3,676). Αυτό σημαίνει ότι, για τα περάσματα που έγιναν, το Ford Sierra του Γιάννη ήταν το πιο γρήγορο απ' όλα τα υπόλοιπα, μετά τα 18 μέτρα και συνολικά αλλά και στις αποστάσεις που προαναφέραμε. Είναι κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς απ' τον αγώνα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΗΣ [TOYOTA CELICA GT4] - 6Η ΘΕΣΗ
Ο Δημήτρης επίσης δεν έκανε κανένα ελεύθερο δοκιμαστικό. Στο καλύτερο από τα δύο προκριματικά έκανε 11,393 δευτερόλεπτα με 1,703 για τα πρώτα 18 μέτρα. Αυτή η επίδοση, η οποία είναι και προσωπικό του ρεκόρ, τον κατέταξε 4ο.

Την Κυριακή όμως, στην πρώτη κόντρα με τον Ιάκωβο Μελανίτη, ο Δημήτρης έφυγε με κόκκινο κι έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από την 6η θέση.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ [FORD ESCORT] - 7Η ΘΕΣΗ
Ο Μιχάλης Αντωνίου έκανε ένα ελεύθερο δοκιμαστικό στα 12,310 δευτερόλεπτα(2,071 για τα 18 μέτρα) και ένα προκριματικό στα 12,061 με αντίστοιχο χρόνο για τα 18 μέτρα, μένοντας έτσι μακριά από τις δυνατότητές του. Κάποιο πρόβλημα δεν του επέτρεψε να συνεχίσει τον αγώνα κι έτσι έμεινε στην έβδομη θέση.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ποια είναι η εικόνα της κατηγορίας με βάση τις επιδόσεις στο συγκεκριμένο αγώνα; Η ταχύτερη συμμετοχή, αυτή του Γρηγόρη Δημητριάδη μένει στον τελικό λόγω προβλημάτων στη μετάδοση. Η δυνατότερη συμμετοχή, αυτή του Γιάννη Σαχανά, δεν ολοκλήρωσε τον αγώνα λόγω προβλημάτων στο μοτέρ. Ο Γιώργος Τσακανίκας, ο Δημήτρης Μπαρμπαρής και ο Ιάκωβος Μελανίτης σε κρίσιμες κόντρες έφυγαν με κόκκινο, χάνοντας έτσι την ευκαιρία (ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι) να διεκδικήσουν καλύτερες θέσεις και περισσότερους βαθμούς.

Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, εξηγούμαστε και λέμε ότι αναφέρουμε ότι ο τάδε είναι πιο γρήγορος ή πιο δυνατός με βάση τους χρόνους και τα περάσματα που έγιναν. Θα μπορούσε π.χ. η Lancia να δουλέψει περισσότερη πίεση και άρα να είναι πιο δυνατή ψηλά αλλά να μην είχε τόσο καλό 18άρι ή σε επόμενο πέρασμά του ο Σαχανάς να έκανε πολύ καλό 18άρι. Την ανάλυση την κάνουμε με βάση τα συγκεκριμένα περάσματα.

Είναι γνωστό ότι όσο περισσότερο δυναμώνει ένα όχημα τόσο περισσότερα προβλήματα παρουσιάζονται. Και βέβαια εκτός από τον αγώνα με τα χρονόμετρα υπάρχει και το θέμα της ψυχολογίας του κάθε οδηγού, η οποία πολλές φορές αναδεικνύει τον νικητή. Σε κάθε περίπτωση, η κατηγορία Τ3 μας επεφύλαξε πολλές εκπλήξεις.

Ολοκληρώνουμε την κατηγορία αναφέροντας ότι τα πανελλήνια ρεκόρ για τα τετρακίνητα της Τ3 (περυσινή Τ4) τα κατέχει ο Γιάννης Σαχανάς: και το ρεκόρ χρόνου και αυτό της μεγαλύτερης ταχύτητας εξόδου έγιναν στον 3ο αγώνα dragster 2002 με 10,299 δευτερόλεπτα και 227,85 χλμ/ω.

Στα δικίνητα της Τ3 (περυσινή Τ3) το ρεκόρ χρόνου κατέχει ο Μιχάλης Αντωνίου με 10,785 δευτερόλεπτα από τον 6ο αγώνα 2002 ενώ αυτό της μεγαλύτερης ταχύτητας εξόδου ανήκει Ιάκωβο Μελανίτη. Ο Ιάκωβος, στον τελικό του 4ου αγώνα 2002 στις Σέρρες, είχε έξοδο 206,89 χλμ/ω.