Πως καταγράφονται οι χρόνοι σε κάθε πέρασμα; Ποιοι χρόνοι μετράνε σε κάθε πέρασμα; Γι΄αυτό το θέμα μιλήσαμε με τον κύριο Απόστολο Ρούμελη που είναι υπεύθυνος για τους χρόνους στη ΛΕΝΟΘ.

Τα φωτοκύτταρα καταγράφουν το χρόνο αντίδρασης του οδηγού, το χρόνο για τα 18 μέτρα, τα 100, τα 200, τα 300 και τα 400 μέτρα. Σε μικρή απόσταση πριν τα 200 και 400 μέτρα, τοποθετούνται επίσης φωτοκύτταρα τα οποία καταγράφουν το χρόνο του οχήματος στην συγκεκριμένη απόσταση, π.χ. στα 190 και στα 390 μέτρα. Σήμερα, το DRC καταγράφει χρόνους σε όλες τις παραπάνω αποστάσεις ενώ η ΛΕΝΟΘ δεν καταγράφει χρόνους στα 100 και 300 μέτρα.

Από τα φωτοκύτταρα των 190 και 200 μέτρων, υπολογίζεται η ο χρόνος που έχει κάνει το όχημα για να διανύσει αυτά τα 10 μέτρα. Το πηλίκο της απόστασης διά του χρόνου μας δίνει τη μέση ταχύτητα που έχει το όχημα στα 10 αυτά μέτρα και όχι την ταχύτητα στα 200 μέτρα. Όσο πιο κοντά είναι τα φωτοκύτταρα μεταξύ τους τόσο τείνει η μέση ταχύτητα προς την πραγματική ταχύτητα του οχήματος στα 200 μέτρα. Δηλαδή αν τοποθετήσουμε τα φωτοκύτταρα στα 195 μέτρα αντί για τα 190 έχουμε καλύτερη εικόνα της ταχύτητας του οχήματος στα 200 μέτρα. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τον υπολογισμό της ταχύτητας των 400 μέτρων.

Ο χρόνος αντίδρασης του οδηγού είναι ο χρόνος που θα μεσολαβήσει από τη στιγμή που ανάβει η πράσινη λάμπα μέχρι τη στιγμή που το αυτοκίνητο θα κινηθεί. Αν η αντίδραση του οδηγού είναι ταχύτερη από 0,5 δευτερόλεπτα (συνήθως) τότε ανάβει η κόκκινη λάμπα και ο αγωνιζόμενος ακυρώνεται. Ο λόγος είναι ο ακόλουθος: έχει μετρηθεί ότι από τη στιγμή που η πράσινη λάμπα ανάψει, χρειάζονται τουλάχιστον 0,5 δευτερόλεπτα μέχρι να διεγερθεί το μάτι του οδηγού, να φτάσει το σήμα στον εγκέφαλο, να δωθεί η εντολή για να κινηθεί το πόδι, να φτάσει το νέο σήμα στους μυς του ποδιού και τελικά να κινηθεί το πόδι του οδηγού. Άρα θεωρείται ότι όποιος έχει χρόνο αντίδρασης κάτω από 0,5 δευτερόλεπτα, έχει κλέψει.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι οδηγοί που έχουν χρόνο αντίδρασης 0,6 και κάτω φεύγουν, πατάνε γκάζι δηλαδή, όταν δουν το τρίτο κίντρινο φως. Πολλές φορές όμως, αυτό οδηγεί σε άκυρη εκκίνηση. Κοινό μυστικό είναι επίσης το γεγονός ότι αν περιμένεις να φύγεις αφού έχεις δει "καλά" το πράσινο, ο χρόνος αντίδρασης είναι συνήθως πάνω από 1 δευτερόλεπτο.

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ
Στα Ελεύθερα Χρονομετρημένα και στα Προκριματικά περάσματα κάθε αγώνα μετράει ο χρόνος που κάνει το όχημα από τη στιγμή που θα ξεκινήσει μέχρι και τη στιγμή που θα φτάσει στα 402 μέτρα. Ο χρόνος αντίδρασης του οδηγού καταγράφεται ξεχωριστά αλλά δεν λαμβάνεται υπ' όψη στην επίδοση παρά μόνο στο αν είναι έγκυρος ή όχι. Αν είναι άκυρος, δεν λαμβάνεται υπ' όψη καθόλου το συγκεκριμένο πέρασμα.

Μετά τα δύο προκριματικά περάσματα, με βάση το καλύτερο (ταχύτερο) προκριματικό πέρασμα του κάθε οδηγού δημιουργείται η κατάταξη για τις κόντρες.

ΚΟΝΤΡΕΣ
Στις κόντρες τώρα, για το 2003 ισχύει το σύστημα ladder. Το σύστημα ladder προβλέπει κόντρες για τους 16 ταχύτερους οδηγούς κάθε κατηγορίας ή κλάσσης. Αν οι οδηγοί είναι λιγότεροι τρέχουν κόντρες όλοι. Αν είναι περισσότεροι τρέχουν οι 16 ταχύτεροι, όπως είπαμε και πριν.

Στις κόντρες, όπως και στα Ελεύθερα και Προκριματικά, τα χρονόμετρα συνεχίζουν και καταγράφουν με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή μετρούν το χρόνο αντίδρασης και ξεχωριστά τους υπόλοιπους χρόνους των 402 μέτρων. Ο χρόνος που ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα στις κόντρες, είναι ο ίδιος χρόνος που ανακοινώνεται και στα ελεύθερα και στα προκριματικά, δηλαδή ο καθαρός χρόνος που χρειάζεται το όχημα για τα 402 μέτρα.

Που είναι η διαφορά; Την κόντρα κερδίζει όχι όποιος έχει τον καλύτερο χρόνο στα 402 μέτρα, αλλά όποιος φτάσει πρώτος στην νοητή γραμμή των 402 μέτρων. Όποιος δηλαδή έχει ταχύτερο άθροισμα Χρόνου Αντίδρασης + Χρόνου 402 μέτρων. Στις κόντρες λοιπόν, μετράει ο συνολικός χρόνος από τότε που θα ανάψει η πράσινη λάμπα μέχρι τότε που θα φτάσει το όχημα στα 402 μέτρα.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Πολλές φορές θα παρατηρήσετε ότι σε Ελεύθερα και Προκριματικά, οι αγωνιζόμενοι μπορούν να φύγουν και μετά από δύο ή και τρία δευτερόλεπτα αφού ανάψει η πράσινη λάμπα. Αφού ο χρόνος αντίδρασης εδώ δεν μετράει, δεν έχουμε κόντρα δηλαδή, ο αγωνιζόμενος ενδιαφέρεται να ξεκινήσει σωστά, π.χ. χωρίς να σπινάρουν οι τροχοί του, ώστε να κάνει γρήγορο πέρασμα, αδιαφορώντας για τον συναγωνιζόμενό του στην διπλανή λουρίδα.

Πολλές φορές συμβαίνει, σε κόντρα, να κερδίζει κάποιος με αργότερο χρόνο 402 μέτρων αλλά με καλύτερο συνολικό χρόνο.

Ο χρόνος που καταγράφεται και μερικές φορές ανακοινώνεται για κάποιον ο οποίος έφυγε με κόκκινο, είναι πραγματικός χρόνος, απλά δεν μετράει αφού όλο το πέρασμα θεωρείται άκυρο λόγω άκυρης εκκίνησης. Ο χρόνος του όμως, είναι ενδεικτικός της ταχύτητας και της δύναμης του οχήματος.

Μερικές φορές και οι δύο οδηγοί κάνουν άκυρη εκκίνηση. Τότε, αν βρισκόμαστε σε κόντρα, αυτός που προκρίνεται είναι αυτός που έχει καλύτερη επίδοση από τα προκριματικά.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τα χρονόμετρα καταγράφουν με τον ίδιο τρόπο σε κάθε πέρασμα. Αυτό που αλλάζει είναι τι θεωρούμε εμείς ότι μετράει σε κάθε τύπο περάσματος. Στα ελεύθερα χρονομετρημένα και στα προκριματικά λαμβάνουμε υπ' όψη μας τον καθαρό χρόνο των 402 μέτρων, ενώ στις κόντρες το συνολικό χρόνο που είναι ο χρόνος αντίδρασης + ο χρόνος των 402 μέτρων.

Επιπλέον, σε όλα τα περάσματα, αν ο χρόνος αντίδρασης είναι μικρότερος του 0,5 δευτερολέπτου, τότε το πέρασμα θεωρείται άκυρο και δεν μετράει ούτε στην κατάταξη (αν πρόκειται για προκριματικό) ούτε στην πρόκριση (αν πρόκειται για κόντρα) ούτε σαν πανελλήνιο ρεκόρ.

Βέβαια, με βάση τη λογική, θα περιμέναμε να μην μετράει ο χρόνος αντίδρασης στα προκριματικά, ακόμα και αν ο αγωνιζόμενος φύγει με κόκκινο, αλλά έτσι είναι οι κανονισμοί.