Ο πρώτος αγώνας dragster για το 2004 διακόπηκε από λίγους αγωνιζόμενους και μηχανικούς που με το έτσι θέλω δεν επέτρεψαν να συνεχιστεί ο αγώνας. Με δικαιολογία κάποια παράπονα που είχαν για συγκεκριμένα περάσματα και αντί να υποβάλλουν ένσταση όπως ορίζει ο κανονισμός, αποφάσισαν να "μπουκάρουν" προτρέποντας μάλιστα και τους φιλάθλους να "μπούνε μέσα".

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ

Η διοργάνωση αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, κυρίως με την τροφοδοσία του ηλεκτρικού ρεύματος. Το Σάββατο το πρωί το ρεύμα κόπηκε χωρίς προειδοποίηση πέντε φορές. Η τελευταία από αυτές ήταν όταν ένα στρατιωτικό τρακτέρ που κούρευε το χορτάρι στην αριστερή πλευρά της πίστας, έκοψε μαζί και το βασικό καλώδιο της παροχής και το μάζεψε μέσα στο κοπτικό μηχάνημα.

Το αποτέλεσμα ήταν η καθυστέρηση της έναρξης του αγώνα. Μετά την επαναφορά του ρεύματος, τα φωτοκύτταρα εκκίνησης, έδειχναν να είναι πιο ευαίσθητα από το φυσιολογικό στο stage - prestage ενώ κατά τα άλλα δούλευαν άψογα αφού και guard υπήρχε για πρώτη φορά στην Ελλάδα αλλά και όλα τα υπόλοιπα φωτοκύτταρα δουλεύουν με μπαταρίες και δεν μπορούν να επηρεαστούν από αυξομειώσεις της τάσης. Έτσι ο αγώνας του Σαββάτου (1 ελεύθερο χρονομετρημένο και 2 ελεύθερα προκριματικά) ολοκληρώθηκε με κάποιες μικρές καθυστερήσεις ενώ οι οδηγοί κουράστηκαν κυρίως από το γεγονός ότι είχαν μικρότερο περιθώριο (εμπρός - πίσω) να κάνουν stage απ' ότι είχαν συνηθίσει μέχρι σήμερα, λόγω ακριβώς της ευαισθησίας αυτής του prestage - stage.

Την Κυριακή το πρωί αλλάχτηκε προληπτικά η κεντρική πλακέτα του δέντρου καθώς και ένα φωτοκύτταρο εκκίνησης και σε δοκιμές που έγιναν, η ευαισθησία του stage - prestage βελτιώθηκε κατά πολύ και ουσιαστικά μόνο στις μηχανές της Mini Open παρέμεινε το πρόβλημα καθώς το πολύ λεπτό ελαστικό τους δεν φαινόταν να μπορεί να μπλοκάρει το σήμα. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι ο κύριος Γιαννούδης ασχολήθηκε και αυτός με το πρόβλημα και βοήθησε στη λύση.

Ο αγώνας μετά από αυτό, ξεκίνησε και όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που ήρθε η σειρά της Mini Open και της 2.1 να τρέξουν και πάλι. Το πρόβλημα με τις λεπτές ζάντες επανεμφανίστηκε και 6 φορές δόθηκε εκκίνηση η οποία αμέσως μετά ακυρώθηκε αφού κοκκίνιζαν και οι δύο λουρίδες πριν καν ξεκινήσουν τα οχήματα. Το γεγονός αυτό, όπως ήταν φυσικό, δημιούργησε εκνευρισμό στους θεατές και στους αγωνιζόμενους. Έτσι και ενώ είχαμε φτάσει στους τελικούς, αποφασίστηκε από την οργάνωση να αλλαχτεί προληπτικά και το βασικό σύστημα, μέσα στο προγραμματισμένο διαφημιστικό διάλειμμα που θα ακολουθούσε. Στο ίδιο διάλειμμα θα γινόταν αντικατάσταση και της μπαταρίας του ηλεκτρονικού πίνακα.

Δυστυχώς όμως κάποιοι αγωνιζόμενοι μοτοσικλέτας μικρής κατηγορίας διέκοψαν τον αγώνα με την δικαιολογία ότι είχαν αδικηθεί και ζητώντας και απαιτώντας ο καθένας ότι νόμιζε πως ήταν δίκαιο. Ταυτόχρονα κάποιος από αυτούς γυρνώντας προς τους θεατές, τους παρότρυνε να "μπούνε μέσα"! Η συγκεκριμένη διαμαρτυρία αφορούσε στο ότι κάποιος αγωνιζόμενος που έτρεξε στην Mini Open δεν πρόφτασε μέσα σε 6,5 λεπτά να γυρίσει και να τρέξει το πέρασμά του και στην 2,1. Σύμφωνα με τον κανονισμό που ισχύει, ένας αγωνιζόμενος που τρέχει σε δύο κατηγορίες δεν δικαιούται περισσότερο χρόνο απ' ότι οι υπόλοιποι, δηλαδή 2 λεπτά, για να προλάβει να στηθεί και πάλι στην εκκίνηση. Ο αγωνιζόμενος όμως αυτός είχε στη διάθεσή του 6,5 ολόκληρα λεπτά και πάλι δεν πρόλαβε! Από εκεί και πέρα, αντί να κάνει ένσταση για να διεκδικήσει ότι αυτός νόμιζε, αποφάσισε μαζί με την ομάδα του να μπει μέσα! Για το θέμα αυτό θα κάνουμε ξεχωριστή παρουσίαση με λεπτομερή καταγραφή των χρόνων ώστε όλοι να ενημερωθείτε για το τι ακριβώς έγινε!

Οι άνθρωποι της ΕΛΠΑ και ΕΘΕΑ καθώς και τα μέλη του DRC βρέθηκαν απροστάτευτοι μπροστά σε μία ομάδα "ανθρώπων" - "αγωνιζόμενων" που έβριζαν, απειλούσαν και προσπαθούσαν να χτυπήσουν τους ανθρώπους που ήταν μέσα στο φορτηγό της ΕΛΠΑ, οι δε πολυπληθείς security που αρχικά υπήρχαν σε πολλά σημεία της πίστας, είχαν εξαφανιστεί!

Το γιατί οι αγωνιζόμενοι αυτοί επέλεξαν αυτό τον τρόπο αντί να κινηθούν μέσα στα νόμιμα πλαίσια και να κάνουν ένσταση, αφού πίστευαν ότι έχουν αδικηθεί, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό όμως που γνωρίζω καλά είναι ότι υπό τέτοιες συνθήκες κανείς από τη διοργάνωση δεν μπορούσε πια να ασχοληθεί με την αντικατάσταση του βασικού συστήματος, αφού κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα.

Έτσι, παρ' ότι πολλοί αγωνιζόμενοι, ειδικά από τα αυτοκίνητα, προσπάθησαν να πείσουν αυτούς που είχαν διακόψει τον αγώνα να αποσυρθούν, αυτό στάθηκε μάταιο! Οι πέντε - δέκα μοτοσικλετιστές, που στο όνομα των χρημάτων που έχουν ξοδέψει και με την πεποίθηση ότι είχαν αδικηθεί αποφάσισαν να καταλάβουν το burnout, αποφάσισαν να μην αφήσουν κανέναν άλλο αγωνιζόμενο να τρέξει (λες και οι υπόλοιποι δεν είχαν ξοδέψει χρήματα για να προετοιμαστούν) και να μην επιτρέψουν σε κανένα θεατή να απολαύσει τους τελικούς (λες και ούτε αυτοί είχαν χαλάσει χρήματα σε μεταφορικά, εισιτήρια και φαγητό).

ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Στα μείον της διοργάνωσης μπορούμε να αναφέρουμε:
1) Την ελλιπέστατη λειτουργία της γραμματείας του αγώνα, ειδικά την Κυριακή, γεγονός που ανάγκαζε τους αγωνιζόμενους να πηγαίνουν στο φορτηγό της ΕΛΠΑ να ζητήσουν τα χαρτάκια τους κι έτσι να δημιουργούν άθελά τους πρόβλημα.
2) Τη λάθος κίνηση του αλυτάρχη να μαζέψει με το safety car ένα πιτσιρίκο που είχε μπει στην πίστα και προξένησε πολύ άσχημη εντύπωση σε όλους μας.
3) Την ύπαρξη ανάμεσα στα μέλη της οργάνωσης του ατόμου που βρέθηκε να φοράει μπλούζα του DRC και να προκαλεί ολόκληρη την κερκίδα, πηδώντας σαν μαϊμού μέσα στο burnout. Είναι σαφέστατη ένδειξη ότι το DRC δεν είχε προλάβει να οργανωθεί καλά στα θέματα ανθρώπινου δυναμικού, αφού είχε μόνο 15 μέρες στη διάθεσή του να οργανώσει τον αγώνα.

Στα θετικά της οργάνωσης αναφέρουμε:
1) Το υψηλότατο επίπεδο ασφάλειας: α) Τα jerseys κάλυπταν όλους τους θεατές και στις κερκίδες και στους όρθιους. β) Τα κάγκελα ήταν διαφορετικά από τα κλασσικά της ΈΛΠΑ και είχαν πλάτος ένα μέτρο, προστατεύοντας ακόμα καλύτερα τους θεατές. γ) Τα φωτοκύτταρα μέσα στο χώρο της πίστας ήταν τυλιγμένα εξολοκλήρου σε foam προστατεύοντας τους αναβάτες σε τυχόν επαφή με αυτά. Απόδειξη η πτώση του Πολωνού ο οποίος έπεσε επάνω στο κεντρικό φωτοκύτταρο των 200 μέτρων το οποίο ούτε χάλασε αλλά και δεν τραυμάτισε καθόλου τον αναβάτη αφού συμπεριφέρθηκε σαν ένα μεγάλο κομμάτι σφουγγάρι.
2) Οι υψηλού επιπέδου κερκίδες (θεατών και VIP) που ξεκινούσαν από το 1,5 μέτρο και που επέτρεπαν στους καθήμενους να βλέπουν τον αγώνα παρά το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί μπροστά τους
3) Η ύπαρξη ηλεκτρονικού πίνακα στα 120 μέτρα, ο οποίος ήταν ορατός από το μεγαλύτερο μέρος της κερκίδας. Ο πίνακας βέβαια κάποια στιγμή σταμάτησε να λειτουργεί λόγω ρεύματος αλλά στους τελικούς θα λειτουργούσε και πάλι μετά από αντικατάσταση της μπαταρίας.
4) Ο αποτελεσματικότατος και ταχύτατος καθαρισμός της πίστας από λάδια με τη χρήση ειδικών καθαριστικών που δεν άφηναν το παραμικρό ίχνος λαδιού. Γεγονότα όπως αυτά του παρελθόντος όπου αμάξια έκαναν τετακέ από τα λάδια που "καθαρίζονταν" με απορρυπαντικό ή τσιμέντο, λύθηκαν οριστικά!

Κρίνοντας αυστηρά το DRC πρέπει να πούμε ότι δεν πέτυχε σε κάποια θέματα του αγώνα. Σε κάποια από αυτά ίσως έφταιγε η απειρία του, δικαιολογίες όμως δεν χωράνε. Σε κάποια άλλα όμως την πλήρωσε για λάθη που έκαναν άλλοι στο παρελθόν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που αγωνιζόμενοι έλεγαν "τα ίδια μας κάνατε και πέρυσι στο Ελληνικό". Και σε κάποια άλλα θέματα ήταν απλά άτυχο!

Το βασικότερο πρόβλημα το εντόπισε ένας φίλος και ήταν το θέμα της επικοινωνίας της οργάνωσης με τους αγωνιζόμενους και τους φιλάθλους. Σε κάθε αγώνα υπάρχουν παραπονούμενοι αθλητές άδικα ή δίκαια. Όταν όμως ασχοληθείς με αυτούς, τους ακούσεις και τους εξηγήσεις τότε αυτοί καταλαβαίνουν και όλα λύνονται.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί αθλητές που τρέχουν χρόνια, δεν γνωρίζουν ακόμα πως βγαίνουν τα ladders. Άλλοι επίσης έμπειροι αθλητές δεν γνωρίζουν ακόμα ότι στις κόντρες (eliminations) ο νικητής βγαίνει από το άθροισμα του καθαρού χρόνου στα 402,33 μέτρα + τον χρόνο αντίδρασης (reaction time). Φίλος αγωνιζόμενος που έχασε σε κόντρα ημιτελικού για 4 μόλις χιλιοστά του δευτερολέπτου ήρθε μπροστά στο burnout και φωνάζοντας κατηγορούσε την οργάνωση ότι τον αδίκησε και ότι στη γραμμή του τερματισμού ήταν μισό αμάξι μπροστά! Όταν όμως του εξηγήσαμε ότι έπρεπε να προσθέσει τους χρόνους, το έκανε μόνος του, είδε ότι ήταν για λίγο πίσω και είπε απλά: "Ok". Αυτός όμως ο αγωνιζόμενος, ο οποίος επαναλαμβάνω ότι είναι και φίλος, τη ζημιά την έκανε. Γιατί από δική του άγνοια, αντί να ρωτήσει και να μάθει όπως είναι υποχρέωσή του, διάλεξε τον εύκολο τρόπο, αυτό που κάνει πάντα, να φωνάζει και να αμφισβητεί. Και μπορεί έτσι να πετυχαίνει το σκοπό του αρκετές φορές, αλλά είναι και αυτός συνυπεύθυνος για την εικόνα που δίνεται στους φιλάθλους και στους υπόλοιπους αγωνιζόμενους.

Γενικά το νέο DRC γενικά ήταν ιδιαίτερα αγχωμένο για να μπορέσει να ολοκληρώσει τον αγώνα. Και αυτό όχι γιατί δεν είχε προσπαθήσει πολύ αλλά γιατί ήθελε να τα κάνει όλα τέλεια. Και δυστυχώς απέτυχε στο σημαντικότερο ίσως ζήτημα: να σταθεί κοντά στους αγωνιζόμενους και να τους εξηγήσει. Αυτός ήταν και ο βασικότερος λόγος που υπήρχε γενική δυσαρέσκεια. Κατά την προσωπική μου γνώμη το DRC δεν πρέπει να κριθεί με επιείκεια και πιστεύω ότι δεν κρίθηκε με επιείκεια. Μεγάλα ονόματα - αγωνιζόμενοι του χώρου, με το παραμικρό θέμα ούρλιαζαν στην κυριολεξία και απαιτούσαν. Κανένα πρόβλημα, είναι αγωνιζόμενοι, αποτελούν την ουσία του dragster και έχουν ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Οξύνουν όμως έτσι την κατάσταση και αντί να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση, αντίθετα αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή ξεσηκώνοντας και τους υπόλοιπους οδηγούς καθώς και τους θεατές.

ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Φτάνουμε όμως στο σημείο της διακοπής του αγώνα. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ Η ΘΕΑΤΗΣ δεν έχει το δικαίωμα να διακόψει αγώνα ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ. Και η ευθύνη της διακοπής του αγώνα βαρύνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ αυτούς που μπήκαν στην πίστα και επιτέθηκαν σε ΕΛΠΑ και οργάνωση. Δεν είναι δυνατό όποτε κάποιος νομίζει ότι αδικείται να παίζει ξύλο και να απειλεί θεούς και δαίμονες! Και η ευθύνη της διακοπής του αγώνα βαρύνει επίσης την εταιρεία security η οποία ενώ είχε ακριβοπληρωθεί και είχε πολύ συγκεκριμένες οδηγίες για κερκίδες, πίστα, burnout, δρόμο επίστροφής από τερματισμό προς burnout και είχε και ολόκληρα σχεδιαγράμματα στα χέρια της, το μόνο που έκανε ήταν να εξαφανιστεί από παντού! Οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι μας λένε ότι τους έβλεπαν πίσω από τα φορτηγά προς το μέρος του στρατοπέδου, να κάθονται στο χώμα και να τρώνε σάντουιτς! Η ολιγομελής δύναμη της αστυνομίας επίσης ήταν διακοσμητική αφού δεν φάνηκε πουθενά!

Το τι θα γίνει με αυτούς που διέκοψαν τον αγώνα θα το αποφασίσει η ΕΘΕΑ και κυρίως ο παρατηρητής του αγώνα. Ο ίδιος παρατηρητής του αγώνα θα κρίνει και το DRC σαν λέσχη. Και αυτό είναι σωστό και δίκαιο!

Δυστυχώς, οι θεατές έμειναν ανικανοποίητοι από έναν αγώνα που κόντεψε να ολοκληρωθεί, παρά τα πολλά οργανωτικά και τεχνικά προβλήματα και τους πολλούς και ποικίλους περιορισμούς από την χρήση της πίστας που αποτελεί στρατιωτικό χώρο (για παράδειγμα ενώ η διοργανώτρια λέσχη είχε εφοδιαστεί με 205 λίτρα ειδικής κόλλας για τη βελτίωση της πρόσφυσης στην εκκίνηση, ο διοικητής του στρατοπέδου δεν επέτρεψε τη χρήση της).

Και είναι φανερό ότι υπήρχαν πολλά και μεγάλα συμφέροντα να μην ολοκληρωθεί αυτός ο αγώνας. Το αν υπήρχαν κατευθυνόμενες ενέργειες ή όχι αυτό δεν μπορούμε να το αποδείξουμε. Βέβαια το γεγονός ότι στα επεισόδια συμμετείχαν και πρώην αγωνιζόμενοι οι οποίοι είχαν επιλέξει να μην τρέξουν σε αυτό τον αγώνα λέει πολλά. Όπως επίσης λέει πολλά και το γεγονός ότι κάποιοι μοτοσικλετιστές είχαν προειδοποιήσει τον υπεύθυνο του burn out το Σάββατο το απόγευμα, ότι την επομένη θα του χαλούσαν τον αγώνα! Πολλά λέει επίσης ότι αγωνιζόμενος ή μηχανικός με το που μπήκε στο χώρο του burn out πήγε απ' ευθείας και κλώτσησε το δεξί φωτοκύτταρο εκκίνησης! Αλλά για όλα αυτά θα επιληφθεί η δικαιοσύνη αφού ευτυχώς υπάρχουν πολλές φωτογραφίες και βίντεο από πολλά περιοδικά και κανάλια!

Και είναι γνωστό ότι σήμερα κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους με την εξέλιξη αυτή, αφού δεν ενδιαφέρονται για τη βελτίωση του ελληνικού dragster παρά μόνο για να ξαναμπούν στο παιγνίδι και να "κονομήσουν" και πάλι. Έτσι είναι όμως τα πράγματα, τι να κάνουμε;

Τώρα που σκέφτομαι τα πράγματα πιο ψύχραιμα, βλέπω πολύ καθαρά ότι το DRC ήταν πραγματικά εύκολη λεία: "Χάσαμε τους αγώνες; Μας τους πήρε άλλος; Τότε θα τους σαμποτάρουμε! Έτσι απλά! Και στο σχέδιο αυτό θα χρησιμοποιήσουμε κάποιους αγωνιζόμενους και κάποιους στην κερκίδα. Άλλωστε κάτω από τον καυτό ήλιο, θεατές και αγωνιζόμενοι επηρεάζονται εύκολα!"

ΕΠΙΛΟΓΟΣ;

Μέχρι την οριστική απόφαση - κρίση της ΕΘΕΑ για αυτούς που διέκοψαν τον αγώνα και για το DRC, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι αυστηρότατη, έχουμε αρκετό χρόνο για ν' αναλογιστούμε τι πρέπει να γίνει στο μέλλον.

Προς το παρόν αυτά που έχω έντονα στο μυαλό μου είναι: Πρόπερσι στην Τρίπολη είχαμε τετακέ του Lotus από αναποτελεσματικό καθαρισμό λαδιών της πίστας, ενώ ο αγώνας τελείωσε σούρουπο, εξοργίζοντας τον διοικητή του στρατοπέδου και οδηγώντας τον να μην ξαναδώσει την Τρίπολη.

Πέρυσι στο βραδινό Ελληνικό, από θέμα τσιγκουνιάς των διοργανωτών, μετά τα 400 μέτρα δεν είχαν τοποθετηθεί φώτα και οι αγωνιζόμενοι ξαφνικά βρίσκονταν στο σκοτάδι με 220+ χιλιόμετρα!

Πέρυσι επίσης, στην Κρήτη, είχε σχεδιαστεί μία εξαιρετική "αρπαχτή" για την οποία κανένας δεν τιμωρήθηκε ποτέ!

Ακόμα, στον τελευταίο αγώνα του περυσινού πρωταθλήματος στις Σέρρες, το Σάββατο υπήρξε πολύωρη καθυστέρηση και ο αγώνας ξεκίνησε το μεσημέρι κατά τις 2 αλλά ούτε εκεί δημιουργήθηκαν επεισόδια και φυσικά σωστά δεν δημιουργήθηκαν!

Και φέτος, μετά από πολλά προβλήματα, δόλιες ενέργειες, απειλές και προσπάθειες από κάποιους να χωρίσουν την Ελλάδα σε Βορρά και Νότο, φτάσαμε να καταφέρουμε να βρούμε ημερομηνίες αγώνων και να ξεκινήσουμε το πρωτάθλημα.

Και παρά το περιορισμένο χρόνο που υπήρχε, στήθηκε μια εξαιρετική πίστα στην Τρίπολη, με υποδειγματικό τρόπο, κερκίδες VIP, jerseys, ηλεκτρονικό πίνακα αποτελεσμάτων, υπερσύγχρονα χρονόμετρα ακριβείας, φαρδιά κάγκελα και πλήθος ατόμων security. Έγινε προσπάθεια να μην αφεθεί τίποτε στην τύχη. Και δεν έγινε καμία περικοπή στα έξοδα του αγώνα! Καμμία! Ακόμα και η μέτρηση των αποστάσεων έγινε από τοπογράφους - μηχανικούς με ακρίβεια δέκατου του χιλιοστού!

Η προσπάθεια αυτή μπορεί να αποδείχθηκε σε κάποιους τομείς προβληματική. Τροφοδοσία ρεύματος, security και γραμματειακή υποστήριξη δημιούργησαν καθυστερήσεις και εκνευρισμό σε αγωνιζόμενους και θεατές. Παρ' όλα αυτά όμως ο αγώνας έφτασε στους τελικούς και θα ολοκληρωνόταν πριν τις 4:30.

Και αμέσως μετά θα γίνονταν για πρώτη φορά και οι κόντρες μεταξύ ΒΤ 2WD, BT 2WD, ΒΑ-1 και ΒΑ-2. Και μπορεί αυτές οι κόντρες να μην μετρούσαν ακόμα στο πρωτάθλημα της ΕΛΠΑ βαθμολογικά, θα γινόταν όμως κανονική απονομή και σε αυτές τις χωριστές κατηγορίες που θα έτρεχαν σε όλο το πρωτάθλημα.

Κάποιοι αγωνιζόμενοι και μη όμως αποφάσισαν ότι είχαν περισσότερα δικαιώματα από τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους και το σύνολο των θεατών και αγνοώντας τους θεσμούς και τους κανόνες διέκοψαν με το έτσι θέλω τον αγώνα, δίνοντας τροφή σε κανάλια και περιοδικά, ποδοσφαιροποιώντας το ελληνικό dragster και αποδεικνύοντας πόσο πίσω είμαστε όχι τόσο σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό ή οργάνωση αλλά κυρίως σε ποιότητα ανθρώπων.

Είμαι σίγουρος ότι η ΕΘΕΑ να δώσει την απαιτούμενη προσοχή στο δημοφιλέστερο μηχανοκίνητο σπορ στην Ελλάδα, και θα τιμωρήσει υποδειγματικά αυτούς που οδήγησαν σε διακοπή τον αγώνα και ξεφτίλισαν με τον τρόπο αυτό το ελληνικό dragster.