Πρώτες και δεύτερες θέσεις ήταν ο απολογισμός της ελληνικής αποστολής στη Μάλτα! Ο Φίλιππος Παπαφιλίππου της ομάδας Drag Warriors με 7,4xx και 182 μίλια (σχεδόν 300 χλμ) έξοδο και ο Μάκης Νεφραίμ της ομάδας Nefraim Racing Team με 8,6xx και σχεδόν 260 χλμ εκπροσώπησαν επάξια το ελληνικό dragster και τους Έλληνες οδηγούς! Η σκέψη μας είναι τώρα στον Αντώνη Ζαφειριάδη και στην ομάδα του που θα αγωνιστούν και πάλι στους Nitolympix. Ευχόμαστε και ο Αντώνης να καταφέρει να κατακτήσει τη διάκριση που του αξίζει!

Χίλια ευχαριστώ στην MDRA, στον Πρόεδρό της κύριο Anthony Borda και στη γυναίκα του, σε όλους τους ανθρώπους της MDRA καθώς και τους οδηγούς των άλλων ομάδων που μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και μας συγκίνησαν με τον αυθορμητισμό τους, το ενδιαφέρον τους, το φιλόξενο χαρακτήρα τους και τη διάθεσή τους να μας κάνουν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας. Χίλια ευχαριστώ και στον κόσμο για το αυθόρμητο χειροκρότημά τους όποτε ο Μάκης και ο Φίλιππος έκαναν πέρασμα!

Είμαστε πολύ κουρασμένοι από το ταξίδι αλλά και πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα και την εκπληκτική μας εμφάνιση. Νιώθουμε επίσης πολύ όμορφα που κάναμε τόσους πολλούς νέους φίλους και ξέρουμε πια ότι στη Μάλτα θα ξαναπάμε, σύντομα, και πολλοί περισσότεροι!

Στην Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της, στην προκειμένη περίπτωση εκατοντάδες πανάξιους οδηγούς και μηχανικούς, στην Ελλάδα των χουντικών αποφάσεων και των διαπλεκόμενων, στην Ελλάδα που το ελληνικό dragster είναι έρμαιο ανίκανων ανθρώπων, είναι ανακούφιση να ξέρεις ότι μπορείς να πας λίγο πιο πέρα, να αγωνιστείς με ασφάλεια, να ανταλλάξεις γνώσεις και να μην ανησυχείς μήπως κάποιος σου αφαιρέσει τους βαθμούς που με τόσο ιδρώτα, έξοδα και θυσίες απέκτησες ή μήπως κάποιος βαλθεί να σου σαμποτάρει τους αγώνες μόνο και μόνο για να ξανάρθει στο προσκήνιο ως ... σωτήρας!

Τις επόμενες εβδομάδες θα έχουμε αναλυτικά ρεπορτάζ για το γεγονός αυτό καθώς και πολλές - πολλές σημαντικές πληροφορίες και επλήξεις! Πολλά χαιρετίσματα στον κύριο Γιάννη και τη γυναίκα του, Έλληνες που ζουν 30 χρόνια στη Μάλτα και ήταν μαζί μας στην πίστα! Προς το παρών πρέπει να ομολογήσουμε ότι ζηλεύουμε που στη γειτονική μας Μάλτα οι άνθρωποι μετά από πολλούς αγώνες και δυσκολίες κατάφεραν να αποκτήσουν δική τους πίστα και μπορούν πια να χαράζουν με σταθερότητα και σιγουριά ένα καλύτερο μέλλον. Όσο για μας δυστυχώς είμαστε κολλημένοι σε ένα βάλτο και ολοένα βουλιάζουμε...