Σκεφτήκαμε να κάνουμε μία έρευνα για το πόσο καλά ξεκινάνε οι καλύτεροι της κάθε κατηγορίας. Τα στοιχεία που βασιστήκαμε αφορούν σε όλους τους αγώνες dragster που πραγματοποιήθηκαν το 2007, στο Πολύκαστρο και στις Σέρρες, αφού όπως είναι γνωστό σε όλους, δεν έχει γίνει αγώνας dragster κάπου νοτιότερα από το 2005!
Ο χρόνος στα 18 μέτρα είναι "ο μισός αγώνας" κατά τη γνώμη κάποιων. Άλλοι πάλι λένε ότι τα πρώτα 100 μέτρα ή ακόμα και τα πρώτα 200 μέτρα είναι "όλο το πέρασμα". Ξεκινώντας σήμερα από τα 18 μέτρα θα πρέπει κατ' αρχήν να αναφέρουμε ότι τα καλά 18άρια απαιτούν καλό "στήσιμο" του οχήματος, καλό "διάβασμα" της πρόσφυσης της πίστας, η οποία πρόσφυση αλλάζει μάλιστα κατά τη διάρκεια του αγώνα (ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες και τον αριθμό των περασμάτων που έχουν προηγηθεί), και εμπειρία από τον οδηγό ή τον αναβάτη. "Τα καλά 18άρια κοστίζουν" λένε πολλοί οδηγοί και δεν έχουν άδικο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Στην ακόλουθη λίστα μπορείτε να δείτε τα 30 καλύτερα 18άρια όλων των κατηγοριών τα οποία προκύπτουν από τους αγώνες του 2007. Σε αυτή τη λίστα μπορείτε να δείτε ότι, σε κάθε κατηγορία κάποιοι οδηγοί πρωταγωνιστούν. Για παράδειγμα στην κατηγορία MOTO OPEN, ο Χαράλαμπος Μπουσίνης έχει το καλύτερο 18άρι με 1,145 δευτ αλλά επιπλέον έχει και άλλες πολλές συμμετοχές μέσα στην καλύτερη 30άδα. Οι υπόλοιποι οδηγοί που συμμετέχουν σε αυτό το TOP 30 της κατηγορίας MOTO OPEN είναι οι Σταύρος Σβραχνός, Αντώνης Ζαφειριάδης, Μιχάλης Τσουτσίδης και Κώστας Μιχαηλίδης. Παρατηρώντας αυτά τα στοιχεία μπορείτε εύκολα να καταλάβετε ότι η Μοτοσυκλέτα του Χαράλαμπου ήταν η καλύτερα προετοιμασμένη για τις συγκεκριμένες ελληνικές συνθήκες. Ακολουθούν οι μοτό των Σταύρου Σβραχνού και Αντώνη Ζαφειριάδη. Περνώντας το ποντίκι επάνω από τις επιδόσεις στα 18 μέτρα, μπορείτε να δείτε τα στοιχεία του πλήρους περάσματος. Επίσης με κλικ στο όνομα του οδηγού μπορείτε να δείτε τα πλήρη στατιστικά του στοιχεία.
Συγκρίνοντας τώρα τα TOP 30 όλων των κατηγοριών μεταξύ τους, προκύπτει το ακόλουθο συγκριτικό γράφημα.
Η γρηγορότερη κατηγορία στα 18Μ είναι λοιπόν η Open των αυτοκινήτων και αυτό χάρη στα εκπληκτικά 1,041 του Βαγγέλη Κατσαφάδου και 1,061 του Φίλιππου Παπαφιλίππου! Λίγο πριν το 1,157 του Μάκη Νεφραίμ (Ανδρουλάκης και Πάσχος ακολουθούν), "μπαίνει σφήνα" το 1,145 της Moto Open και του Μπάμπη Μπουσίνη, όπως προείπαμε. Η Μoto Open λοιπόν έρχεται δεύτερη στην κατάταξη. Παρατηρήστε ότι το 30οστό 18άρι της Moto Open είναι 1,209 δευτ ενώ το 30οστό 18άρι της Auto Open είναι 1,350 δευτ. Αυτό δείχνει, εκτός άλλων, ότι οι κατηγορία των Moto Open έχει περισσότερες συμμετοχές και εξελικτική πορεία στην Ελλάδα, είναι πιο ώριμη με λίγα λόγια. Αντίθετα οι οδηγοί που κοσμούν την Auto Open είναι σαφώς λιγότεροι, με πιο αραιές συμμετοχές στους αγώνες και με μεγάλες διαφορές στα μεταξύ τους οχήματα. Παρατηρώντας το γράφημα αυτό θα δείτε ότι πολλές φορές το καλύτερο 18άρι μιας κατηγορίας είναι καλύτερο από το 30οστό 18άρι της αμέσως προηγούμενης (πιο γρήγορης στα 18 μέτρα) κατηγορίας.
Συνεχίζοντας στην 3η θέση βρίσκουμε την ΜΟΤΟ 5, η οποία με το 1,263 του Παναγιώτη Πολωνίδη (Σαρλής, Πετρίδης, Μανέτας ακολουθούν) επίσης είναι πιο γρήγορη από το 30οστό 18άρι της Auto Open. Στην 4η θέση βρίσκουμε τη ΜΟΤΟ 3 με καλύτερο 18άρι το 1,378 του Βουρνέλη Λεωνίδα ο οποίος είναι και ο κυρίαρχος στα 18άρια της κατηγορίας αυτής. Ακολουθούν Τζανιδάκης και Κωνσταντινίδης. Ποιος ακολουθεί τις δύο Open κατηγορίες και τις MOTO 5 και MOTO 3; Μα ποιος άλλος από τα πισωκίνητα της ΑΑ2! Με ελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου οι Στέφανος Χατζημωϋσιάδης, Νίκος Σιδέρης και Αλέξανδρος Κωνσταντάκης διανύουν τα πρώτα 18 μέτρα σε 1,433 δευτ, 1,434 δευτ και 1,441 δευτ αντίστοιχα, δείχνοντας στα υπόλοιπα αυτοκίνητα, "ποιος είναι το αφεντικό". Το αφεντικό λοιπόν, και στην Ελλάδα μας με την όχι και τόσο τέλεια πρόσφυση, στα αυτοκίνητα, είναι η πίσω κίνηση (άντε τώρα με αυτά που γράφουμε να μην παρεξηγηθούμε...) σε συνδιασμό με ατμοσφαιρικούς κινητήρες! Δεν ξεχνάμε βέβαια το σημαντικότατο ρόλο του βάρους!
Με μικρή διαφορά, στην 6η θέση, συναντάμε τα τετρακίνητα τούρμπο της ΑΤ2! Ποιος βιάστηκε να πει "τετρακίνητα"; Ε, λοιπόν και στα τούρμπο, τα πρωτεία κατέχουν τα πισωκίνητα! Οι κύριοι Μπέγνης Θωμάς με 1,503 και Δημήτρης Ζαφείρης με 1,528 προηγούνται ενώ ο πιο γρήγορος τουρμπίσιος τετρακίνητος με 1,562 είναι ο Γρηγόρης Δημητριάδης, παρά τα γνωστά προβλήματα μετάδοσης που τον ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια! Ακολουθούν οι Γιάννης Σαχανάς, Λιάμπας Βασίλης, Πέτρος Φύκατας, Βασίλης Συλαίος, Ευάγγελος Μπήτος κ.α.
Άλλη μια "έκπληξη" μας περιμένει στην 7η θέση: Ο Νίκος Λούκος με το μπροστοκίνητο ΑΧ και το 1,510 καταφέρνει και κερδίζει τα τετρακίνητα τέρατα της ΒΤ2! Στην 7η θέση λοιπόν η ΑΑ1, όπου τον Νίκο Λούκο ακολουθούν οι Βαγγέλης Τζανετής, Σίμος Χατζηπαντελής και Τάσος Μητρούδης. Να τονίσουμε ότι εκτός του Λούκου, οι υπόλοιποι οδηγοί της ΑΑ1 έχουν χειρότερο 18άρι από τον πρώτο της ΒΤ2 που δεν είναι άλλος από τον Χρήστο Ζάγαρη με το 1,527 που έχει επιτύχει! Στην 8η θέση λοιπόν η ΒΤ2 με τους Γιώργο Τσακανίκα, Γιώργο Χατζάρα, Πέτρο Φύκατα, Δημήτρη Πανίτσα, Δημήτρη Τσίκη, Δημήτρη Μπαρμπαρή και Θωμά Τσιάρη να ακολουθούν το Χρήστο Ζάγαρη.
Την 9η θέση καταλαμβάνει η ΑΤ1 κατηγορία με μάλιστα μόλις 1 χιλιοστό του δευτερολέπτου χειρότερο χρόνο από τη ΒΤ2! Ο λόγος είναι και εδώ η πίσω κίνηση, η μεγάλη διαφορά βάρους αλλά και τα μπαλόνια που επέτρεψαν στον Γιώργο Τζαμπάζογλου να διανύσει τα πρώτα 18 μέτρα σε μόλις 1,528 δεύτερα. Ο Νϊκος Γασπαράτος ακολουθεί με το πολύ καλό 1,595 και ο Βούρος Παναγιώτης με το 1,619 ενώ με ελάχιστη διαφορά βρίσκουμε τους Χρήστο Ματσούκα και Δημήτρη Ρούμελη. Στη 10η θέση, κυρίως λόγω της πίσω κίνησης και του έξυπνου στησίματος του Mazda RX7 του Σταυριανού, συναντάμε την ΒΤ1 με 1,555 δευτ. Εκτός του κυρίαρχου Σταυριανού βλέπουμε και το Μιχάλη Αντωνίου (πάλι πίσω κίνηση) με 1,911 ενώ ο πιο γρήγορος μπροστοκίνητος με 1,948 είναι ο Περικλής Γακίδης. Ακολουθούν οι Αποστόλου Παύλος και Χάρης Κικιδόπουλος.
Στις δύο επόμενες θέσεις έχουμε τις ΜΟΤΟ 4 και ΜΟΤΟ 2.2 οι οποίες δεν έχουν σημαντική διαφορά μεταξύ τους αφού ο Λουκάς Κουζούλογλου με το 1,573 (ακολουθούν οι Θεόδωρος Μαλλιακούδης, Κώστας Μεμετζής, Σταύρος Ροδομαγουλάκης, Νίκος Τοφέας και Δημοσθένης Σαββίδης στη ΜΟΤΟ 4) είναι μόλις 6 εκατοστά του δευτερολέπτου γρηγορότερος από τον Σταύρο Ανδρεάδη με το 1,649 (ακολουθούν οι Στέφανος Ευθυμιάδης, Σάββας Τιλσιζόγλου και Στέφανος Χαλοφτής στην 2.2).
Στη 13η θέση "μιλά" η τετρακίνηση της ΝΤ και πιο συγκεκριμένα του Κάππη Δούκα, με τους Βαγγέλη Μπήτο, Δημήτρη Τσίκη, Δημήτρη Δαουτζόγλου, Νίκο Κουτζαηλία και Θεόδωρο Αλιματήρη να ακολουθούν. Στη 14η θέση οι πάπιες των Αντώνη Δαμασκηνού, Νίκου Βαζαίου, Θεοχάρη Μπίλα, Νίκου Μισαηλίδη, Γιώργου Στρατικόπουλου κ.α. κυμαίνονται σε χρόνους από 1,728 δευτ. μέχρι 1,861 δευτ. Η ΝΑ, εξαιτίας του πισωκίνητου GRAND CHEROKEE SPR-8 του Φίλιππου Παπαφιλίππου παίρνει τη 15η θέση ενώ ακολουθούν ο Απόστολος Μαλουσάρης με το μπροστοκίνητο Seat Ibiza με αρκετή διαφορά, όπως είναι φυσικό, ο Πέτρος Ταξόπουλος και ο Δημήτρης Δαουτζόγλου.
Οι ιδιοκατασκευές της Mini Open των Ευάγγελου Κόλλια, Αντώνη Ψαρρή, Χρήστου Τόγια, Νίκου Νικολόπουλου, Δημήτρη Χύτα κ.α. κυμαίνονται σε χρόνους από 1,773 δευτ. μέχρι 1,966 δευτ. καταλαμβάνοντας την 16η θέση. Στις τρεις τελευταίες θέσεις βρίσκουμε τις ΒΑ2, Moto Scooter και ΒΑ1. Οι Νίκος Φώσκολος, Ευάγγελος Παπατριανταφύλλου, Γιάννης Πιτόσογλου, Ελένη Παπαδοπούλου (εμπρός κίνηση), Στυλιανός Ουσταμπασίδης και Ευθυμία Βαρβέρη "παίζουν" σε χρόνους από 1,846 δευτ. μέχρι και 2,086. Τα Scooter (που από το 2008 θα μετράνε κανονικά στο πρωτάθλημα της ΕΛΠΑ) των Παναγιώτη Ιωακειμίδη, Νίκου Μητσιόπουλου, Γιώργου Μολόζη, Παναγιώτη Χριστοφορίδη και Βασίλη Γουλόπουλου κυμαίνονται σε χρόνους από 1,874 δευτ. μέχρι 2,066 δευτ. Με 18άρια πάνω από 2 δευτερόλεπτα βρίσκουμε στην τελευταία θέση της κατάταξης των 18μέτρων τα ατμοσφαιρικά μπροστοκίνητα της ΒΑ1 τα οποία με τα Drag Radials κάνουν παραπλήσιους χρόνους: 2,012 ο Λάμπρος Κονταράτος, 2,032 ο Παναγιώτης Πότσιος, 2,044 ο Δημήτρης Δαουτζόγλου, 2,047 ο Βασίλης Εζανίδης, 2,051 ο Βασίλης Τσιντσάρης, 2,078 ο Γιώργος Μαράβας, 2,081 ο Γιάννης Γκουλέτσος κ.α.
Συμπεράσματα βγαίνουν; Στα αυτοκίνητα τον πρώτο ρόλο παίζει η πίσω κίνηση ενώ τα μπαλόνια παίζουν σημαντικότατο ρόλο και μπορούν σχεδόν να εκμηδενίσουν τα πλεονεκτήματα της τετρακίνησης έναντι της κίνησης στους εμπρός τροχούς, εφ' όσον βέβαια συνοδεύονται από το κατάλληλο στήσιμο. Το βάρος επίσης είναι παράμετρος κλειδί στα παραπάνω. Στις μοτό, τα πρωτεία ανήκουν στις αγωνιστικές "μακριές" κατασκευές και στα μπαλόνια, ενώ οι πιο νορμάλ (από θέμα ψαλιδιού και ελαστικού) κατηγορίες ακολουθούν. Τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν είναι πολύ περισσότερα αν προσέξετε τις λεπτομέρειες στο παραπάνω συγκριτικό test. Εμείς με το άρθρο αυτό θέλουμε να σας δώσουμε το έναυσμα για περισσότερη "μελέτη" των στοιχείων αυτών. Ελπίζουμε να το πετύχουμε. Παρατηρήσεις, σχόλια πάντα ευπρόσδεκτα!
